BİR ZAMANLAR İNSANDIK BİR ZAMANLAR İNSANDIK, Bir zamanlar insandık diyerek acaba kendimizi mi avutuyoruz. Belki de hiç insan olmadık ya da olamadık. Yaptığımız iş sadece kendimizi kandırmak. Belki de evrimleşme sürecinde bizden birkaç yüzyıl önde olan insanların yaptıkları iyi şeyler bizi de insan olduğumuzu düşünmeye sevk etti. Şimdi diyebilirsiniz ki nerden çıktı bütün bunlar? İşte bugün yaşadıklarım. Saat 10:55 Ataşehir Nüfus Müdürlüğünün önündeyim. Müdürlükte işlemlerimi tamamladım arabama bindim eve dönüyorum. Önümde bir taksi durdu. Öncelikle yolumu kapatarak durdu ve yolcu indirdi. Benim arkasından hareket halinde olduğumu umursamadı bile. Bunu nerdeyse bütün taksi şoförleri yaptığı için artık beni hiç şaşırtmadı. Yolcusunu indirmesini bekledim. BU sırada yolun karşısından şeffaf şemsiyesine saklanmış 6 ya da 7 yaşlarında bir kız elinden tuttuğu çok büyük annesinin alini bırakarak taksiye koştu ve durmasını büyük annesini işaret ederek beklemesini söyledi. Bu arada taksideki yolcu indi. Koşarak gelen kızımız inen yolcunun açtığı kapıyı tutarak açık kalmasını sağlamaya çalıştı. Çalıştı diyorum çünkü hem altına saklandığı şemsiyesini kapatmak hem de kendinden daha ağır olup üstüne kapanmak kararlılığındaki kapıyla mücadele etmek o çelimsiz kız çocuğu için oldukça zor görünüyordu. BU arada o açık tuttuğu kapıyı büyük annesinin geçmesi için kapatıp tekrar açması gerektiğini hesaplayamamıştı yavrucak. Yaşlı hanım ise bir yandan elinde tuttuğu bastından güç alarak olabildiğince hızlı hareket etmeye çalışıyor. Taksi şoförüne işaretlerde bulunuyordu. Bu manzaranın önümde oluşması ve taksi şoförünün son derece duyarsız davranarak içerde bekliyor olmasından çok rahatsız oldum ve arabadan indim. Yaşlı hanımı arabanın yanına getirerek binmesine yardımcı oldum. Başımı içeri uzattığımda şoför başını bile kaldırmadan hala para saymaya devam ediyordu. Dedim ya biz bir zamanlar insandık diye. Acaba evrimini düzgün tamamlamaya çalışanlar mı insan olarak etrafımızda var yoksa evrimimiz bu taksi şoförü gibi insan olmanın dışına mı itiyor bizi? Cevap çok zor biliyorum. İçimizdeki insanı öldürdük. Üstüne de menfaat, bencillik ve para döktük toprak diye galiba. Numan 17 Aralık 2018 |
1580 kez okundu
YorumlarHenüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |